ESB aðildarviðræður

Ég er einn af þeim sem hefur áhyggjur af aðildarviðræðum við ESB. Hingað til hef ég ekki verið sannfærður um að sjávarútvegur og landbúnaður fái þar niðurstöðu sem er sættanleg. Á háskólaárum mínum dvaldi ég í viku í Brussel til að kynna mér sambandið og kom heim meira efins um inngöngu en áður. Þunglamalegt regluveldi blasti við mér og þær afgreiðsluleiðir málefna með þeim hætti að ekki sé til eftirbreytni.

Alþingi samþykkti í vikunni að ganga til aðildaviðræðna. Þingmenn voru hvattir til að greiða atkvæði út frá eigin sannfæringu. Þrátt fyrir það komu þingmenn VG upp og lýstu yfir að þeir vildu ekki ganga í ESB, en greiddu atkvæði með aðildarumsókn og viðræðum. Það er mjög merkileg sannfæring á bakvið slík vinnubrögð.

Þó svo að ég hefði greitt atkvæði gegn aðildarviðræðum ræður meirihluti þingsins ferðinni. Ég hef áhyggjur af því að VG studdi málið einvörðungu til að halda völdum í landinu, þó svo að það væri gegn sannfæringu þeirra. Það kemur að vísu ekki á óvart þar sem Steingrímur Sigfússon hefur algjörlega farið á bug við allt sem hann hefur predikað yfir þjóðinni á síðustu áratugum. Samfylkingin situr því ein að samningaviðræðunum og ég spyr mig hvort Össur Skarphéðinsson sé rétti einstaklingurinn til að halda til Brussel.

Ég er samt það víðsýnn að ef það kemur til að samningurinn verði með þeim hætti að auðlindir okkar, sjávarútvegur og landbúnaður verði áfram í okkar höndum og skaðist ekki og fyrir liggi að hann sé þjóðinni til hagsbóta, skal ég glaður samþykkja samninginn í þjóðaratkvæðagreiðslu. Ég er ekki á móti bara til að vera á móti.

Minn flokkur, Sjálfstæðisflokkurinn náði ekki saman í málinu á landsfundi, en skiptar skoðanir voru um málið en það er ljóst að 20-30% flokksmanna vildu aðildarviðræður. Flokkurinn þarf að gera eins og ég, skoða málið af víðsýni þegar samningurinn liggur fyrir og greiða í þágu lands og þjóðar, sama þótt niðurstaðan verði já.

Athugasemdir

[Sigurður Þorsteinsson, 19.7.2009 kl. 20:04]

Í þeim umræðum sem fram hafa fari eftir samþykkt Alþingis, finnst mér ískyggilega oft verið að ræða aðra kosti sem ávinnist þó að sjávarútvegur og landbúnaður muni skaðast vegna væntanlegs samnings. Hef á tilfinningunni að Samfylkingin sé tilbúin að fórna þessum tveimur atvinnuvegum til þess að fá inngöngu í draumalandið.